به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی - خبری
تاریخ تطبیقی؛ معامله قرن از حربه های صهیونیست برای تسلط بر جهان است؛
معامله قرن(در عربی: صفقة القرن) اصطلاحی ی است که به طرح عادی سازی روابط اعراب با رژیم صهیونیستی اطلاق شده و نتیجه آن تثبیت و تضمین حیات رژیم صهیونیستی بدون وجود موانعی از جمله حقوق فلسطینیان خواهد بود.
با انجام این معامله، اعراب آشکارا رژیم صهیونیستی را به رسمیت می‌شناسند و مردم فلسطین نیز نباید به دنبال حق و حقوق خود در سرزمین مادری‌شان باشند.
بر اساس این طرح شهر ابودیس نیز به عنوان پایتخت فلسطین در نظر گرفته خواهد شد.
این طرح، پیشنهادی مبنی بر تشکیل کشور فلسطین در ابتدا در حدود نیمی از کرانه باختری، تمامی نوار غزه و برخی محله‌های قدس از جمله بیت حنینا»، شعفاط» و اردوگاه آن، راس خمیس» و کفر عقب» مطرح می‌کند و در کنار آن، شهرک قدیمی و محله‌های اطراف آن همچون سلوان»، الشیخ جراح» و جبل ایتون» را برای اسرائیل باقی می‌گذارد.
اما امام ای به عنوان ولی امر مسلمین جهان در مورد معامله قرن می‌فرمایند: یهودی‌سازی فلسطین خواب آشفته‌ای است که دیده‌اند؛ نه آن اتّفاق می‌افتد نه معامله قرن.
در طرح موسوم به معامله قرن، غربی‌ها و رژیم صهیونیستی در کشور فلسطین مرزبندی‌های جغرافیایی برای خود انجام داده و بخش‌هایی را به فلسطینی‌ها که کشور خودشان است داده‌اند و بخش‌هایی را خود اسرائیلی‌ها غارت کرده‌اند.
آنها دقیقا مشخص کرده‌اند کدام مناطق در دست فلسطینی‌ها باشد و کدام مناطق در دست اسرائیل؛ مشخص کرده‌اند که پایتخت فلسطین کجا باشد و پایتخت اسرائیل کجا باشد.
اما امام ای همه این مرزبندی‌های جغرافیایی را خلاف واقع دانسته و مرزبندی مشخص خویش در مورد فلسطین را همانطور که بوده و باید باشد به گوش اعضای کنفرانس سازمان همکاری اسلامی و همه صهیونیست‌ها می‌رساند و می‌فرمایند؛
فلسطین یک مجموعه است، یک کشور است، یک تاریخ است. فلسطین، همانطور که بارها گفته شده، از نهر تا بحر» است؛ از نهر اردن تا دریای مدیترانه؛ این فلسطین است و قدس هم بلاشک پایتخت این فلسطین است و هیچ‌گونه خدشه‌ای بر این فکر اساسی و این حقیقت امکان ندارد که وارد بشود.
و این کاری هم که حالا آمریکایی‌ها کردند و می‌کنند که نسبت به قدس این غلط زیادی را این شخص کرده – البتّه این کسی که امروز در آمریکا بر سر کار است، این یک‌قدری با صراحت بیشتری کار می‌کند، [ولی] دیگران هم همین روش را ادامه می‌دادند، آنها هم با این تفاوتی نداشتند – این چیزی است که بلاشک به جایی نخواهد رسید و قادر نیستند که این کاری را که گفته‌اند، به انجام برسانند.
نویسنده: سعید ابوالقاضی
درباره این سایت