برشی از یک کتاب | مبارزه امیرالمومنین(ع) با جبهه نفوذ

رشادت امیرالمومنین(علیه‌السلام) در برابر مرحب خیبری و نجات دادن اسلام از بن بست یهود خیبر را می‌توان سرآمد تلاش مشترک رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمومنین(علیه‌السلام) در این جهت به شمار آورد.

پایگاه تاریخ تطبیقی؛ امیرالمومنین(علیه‌السلام) شخصیتی است که از همان زمان حیات رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نماد مبارزه با یهود در سطح جامعه شناخته می‌شود. در حقیقت رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) تلاش دارد تا آن حضرت را در رتبه پس از خود در رأس هرم مبارزه با یهود قرار دهد و به این وسیله و در عمل، جامعه را با تنها گزینه رهبری مبارزه با جبهه نفوذ آشنا سازد.

رشادت امیرالمومنین(علیه‌السلام) در برابر مرحب خیبری و نجات دادن اسلام از بن بست یهود خیبر را می‌توان سرآمد تلاش مشترک رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمومنین(علیه‌السلام) در این جهت به شمار آورد.

تنها گزینه رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای فتح سرسخت‌ترین قلعه خیبر، امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود که از چشم درد رنج می‌برد! این جنگ بود که یکی از پررنگ‌ترین مدال‌های معنوی را برای امیرالمومنین(علیه‌السلام) به ارمغان آورد و ایشان به عنوان رجل یحب الله و رسوله و یحبه الله و رسوله» معرفی شد.(1)

این در حالی بود که پیش از آن حضرت، دیگر صحابه هیچ توفیقی در راه فتح این قلعه به دست نیاورده و با شکست، برگشته بودند.(2) امیرالمومنین(علیه‌السلام) هروله کنان به سمت قلعه دوید و پرچم را در میان تخته سنگ‌های پای قلعه، محکم کرد(3) در همین جنگ بود که حضرت نیروی آسمانی خود را نشان داد و دری را از جای کند و سپر خود نمود و با آن رزم داد که هشت نفر، از بلند کردن آن عاجز ماندند!(4) تعداد این عده ۴۰(5) و حتی ۷۰ نفر نیز گفته شده است.(6)

جالب‌تر آنکه وقتی یکی از یهودیان خیبر از آمدن امیرالمومنین(علیه‌السلام) به پای قلعه آگاهی یافت؛ سر به درون قلعه کرد و فریاد زد: یهودیان! به آنچه بر موسی(علیه‌السلام) نازل شده است سوگند شکسته شما رسید.(7) امیرالمومنین(علیه‌السلام) با یک ضربه بر سر مرحب خیبری، سنگ و کلاهخود و سر مرحب را شکافت و شمشیر حضرت به دندان‌های مرحب رسید.(8)

گذشته از خیبر می‌توان به نمونه‌های دیگری از این تلاش مشترک نیز اشاره داشت. پس از کشته شدن کعب بن اشرف به دست تنی چند از مسلمانان، یهودیان با رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیمان نامه‌ای نوشتن که این نامه پس از شهادت رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نزد امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود.(9)

در ماجرای بنی نضیر پرچمدار رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود.(10) در این ماجرا، یکی از یهودیان به نام عزوک که مهارتی در تیراندازی داشت، تیری از چله رها کرد که بر خیمه رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرود آمد و آن حضرت مجبور شد خیمه فرماندهی را عقب‌تر ببرد.

پس از این ماجرا، امیرالمومنین(علیه‌السلام) ناپدید شد. مسلمانان سراغ او را از رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) گرفتند و حضرت فرمود: کاری به کارش نداشته باشید؛ او به دنبال کار شما رفته است.

مدتی نگذشت که حضرت از راه رسید و فرمود: یا رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) من در کمین عزوک خبیث بودم که دیدم امشب در میان عده‌ای از یهودیان، از قلعه بیرون آمده و به دنبال فرصت مناسب می‌گردد. به او حمله بردم و او را کشتم و یارانش فراری شدند، ولی همگی همین حوالی هستند. اگر چند نفری را همراهم نمایید، آن‌ها را نیز خواهیم کشت.

رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) ابودجانه و سهل بن حنیف را با ۱۰ نفر دیگر همراه حضرت فرستاد و این عده تمامی فراریان یهود را کشتند.(11)

همچنین وقتی به رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) خبر رسید که گروهی از ساکنان سایر مناطق برای یاری رساندن به محاصره شدگان در خیبر راهی شده‌اند، آن حضرت، امیرالمومنین(علیه‌السلام) را با ۱۰۰ نفر نیرو برای دفع شر آن‌ها فرستاد.

امیرالمومنین(علیه‌السلام) پس از شکست دادن نیروهای ارسالی، پانصد شتر و دو هزار گوسفند غنیمت گرفتند که پس از کنار گذاشتن خمس و در نظر گرفتن سهمی برای رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، مابقی را میان همراهانش تقسیم نمود.(12)

در وادی القری نیز یکی از مبارزان میدان، امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود که برخی ۱۱ کشته جنگ تن به تن را به ایشان نسبت دادند.(13) از بنبانی گزارش شده است: امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود که پاسخ شبهات یهودیان و مسیحیان را می‌داد و این مسئله‌ای معروف و مشهور است.(14)

انتهای پیام/

منبع: دشمن شدید، دفتر دوم(حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی طائب)، انتشارات شهید کاظمی، نوبت چاپ اول، بهار 98، صص263-266

پی نوشت؛

1 - بخاری جلد ۴ صفحه ۲۰ و جلد ۵ صفحه ۷۶؛ مسلم جلد ۷ صفحه 120 و صفحه ۱۲۱

2 - تاریخ الاسلام، جلد ۲، صفحه ۴۱۰ و ۴۱۲؛ البدایة و النهایة جلد ۴ صفحه 212؛ تاریخ مدینه دمشق جلد ۴۲، صفحه ۱۰۷؛ مجمع اوائد جلد ۹ صفحه ۱۲۴(از بزار)

3 - تاریخ الاسلام جلد ۲، صفحه ۴۰۹ و 410

4 – الکامل، جلد ۳، صفحه ۲۲۰؛ تاریخ الاسلام جلد ۲، صفحه ۴۱۱ و 412

5 - تاریخ الاسلام، جلد 2، صفحه412

6 - البدایة و النهایة، جلد ،۴ صفحه ۲۱۶

7 - الکامل ابن اثیر، جلد ۲، صفحه ۲۲۰؛ البدایة و النهایة جلد ۴ صفحه ۲۱۲

8- البدایة و النهایة، جلد ۴، صفحه ۲۱۳(از بیهقی)

9 – الاغانی، جلد ۲۲، صفحه ۳۶۱.

10 – المنتظم، جلد ۳، صفحه 204

11 - المغازی واقدی، جلد ۱، صفحه ۳۷۱و 372

12 – المنتظم، جلد ۳، صفحه ۲۶۰

13 – المغازی، جلد ۲، صفحه ۷۱۰؛ تاریخ الاسلام، جلد ۲، صفحه ۴۴۲

14 - نفحات الازهار، جلد ۱۲، صفحه ۱۸۸ و 189 از کتاب شرح تهذیب الکلام